Architectuur / Overheid /   |   29 november 2018

Smart Contracts in het zorgdomein van de gemeente

Avatar foto Hans Lammers

Introductie van smart contracts in het sociale domein minimaliseert de administratieve bureaucratie in het zorgstelsel en ondersteunt daarmee de Nederlandse gemeenten in hun regiefunctie.

Nederlandse Zorgstelsel, toegankelijk, solidair en kwalitatief hoogstaand?

Sinds 2015 zijn de gemeenten verantwoordelijk voor de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Om het zorgstelsel betaalbaar te houden, moeten de gemeenten ervoor zorgen dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven. Terwijl de Wmo in 2015 is gedecentraliseerd, wordt het proces op onderdelen nog steeds door landelijke uitvoeringsdiensten gedaan. Hoewel de wetgever maatwerk beoogt, worstelen de gemeentes met de massale administratie van contracten en declaraties. Waar de overheid een grotere efficiëntie in de zorg beoogt, hebben veel gemeenten onvoldoende zicht op de uitputting van de zorgbudgetten.

Smart Contracts, de burger bezien als individu

Het concept van Smart Contracts kan het zorgstelsel aanzienlijk verbeteren. In een betaalbaar zorgstelsel zijn tussenpersonen niet meer nodig, of verandert hun rol. Het contract minimaliseert de mogelijkheden tot misbruik, bijvoorbeeld van het PGB. Smart Contracts worden via de blockchain geautomatiseerd en veilig uitgevoerd. Smart contracts, zoals het zorgplan, PGB en eigen bijdrage regelen de relatie van de burger voor toegang tot zorg. Het zorgcontract bestendigt de relatie van de overheid met de markt van zorgverleners. Een smart contract bestaat uit een grondslag, op wetgeving gebaseerde contractuele clausules en de beschikking / het besluit.

Privacy heeft als grondslag een goede gezondheid of een slecht geheugen

De grondslag stelt de voor het besluit benodigde gegevens beschikbaar. De grondslag verzamelt voor de WMO de samenlevingsvorm, het (gezamenlijk) inkomen en de andere afgenomen zorg. In de huidige praktijk leidt dit tot het rondpompen van data, een kostbare administratieve praktijk. Data wordt daarnaast systematisch gerepliceerd. Dit is in strijd met het privacy principe van doelbinding. Een smart contract maakt geen gebruik van data replicatie, maar van data virtualisatie. Het smart contract is hierbij de autorisatie voor toegang tot de gegevens van de burger bij diverse partijen als het UWV, de belastingdienst, het SVB of BZK.

De burger wikt, en de overheid beschikt

Het smart contract stelt via de clausules een beschikking of besluit vast. Een wijkteam stelt bijvoorbeeld een zorgplan op. Het zorgplan beschrijft de zorg die over een periode aan een client wordt verstrekt. De client weet wat zijn bijdrage is in de zorgkosten en over welk budget hij beschikt bij eigen inkoop van zorg. Het PGB contract is de waarborg voor de zorgverlener om deze zorg te verstrekken. Dit vermindert het rondpompen  van geld aanzienlijk. Partijen handelen op basis van deze contracten waardoor financiële afwikkeling zoveel mogelijk gescheiden is van het verlenen van zorg. Door binnen het zorgstelsel gebruik te maken van cryptomunten verdwijnen financiële stromen. Financiële afrekening vindt periodiek plaats op basis van saldering.

6 stappen voor een toegankelijk, solidair en kwalitatief hoogstaand zorgstelsel

Smart Contracts

 

De zorgverlening door de gemeente verloopt grosso modo volgens de volgende zes stappen. Het zorgcontract, het zorgplan, het PGB en de eigen bijdrage vinden binnen deze stappen hun plaats.

  1. De overheid koopt zorg in bij de zorgverleners: Hiervoor zijn verschillende bestuurlijke inrichtingen denkbaar zoals de vrijwillige centrumgemeente, gezamenlijke inkooporganisatie of per gemeente met bestuurlijke afstemming. Deze stap resulteert in een zorgcontract
  2. De burger stelt met het wijkteam een zorgplan vast: Het zorgplan beschrijft zaken als het beoogde resultaat, de benodigde zorg en een kwantitatieve inschatting van het volume van de te leveren zorg. Deze stap resulteert in een zorgplan.
  3. Financiële onderbouwing van het zorgplan: De burger, die zelf zorg wil inkopen, stelt met de gemeente een PGB vast. Het wijkteam vult de zorgvraag in met gecontracteerde partijen.
  4. Leveren van de zorg: De burger koopt op basis van het zorgplan en het PGB zelf zorg in bij een zorgverlener of het wijkteam zet op basis van het zorgplan en het zorgcontract zorgverleners in.
  5. Administratie van de zorg: De zorgverlener administreert geleverde zorg in het zorgplan.
  6. Afrekening van de zorg: De burger betaalt een eigen bijdrage aan de gemeente en de gemeente betaalt in het zorgplan gedeclareerde kosten aan de zorgverlener.

 

 

Bespreek de mogelijkheden
3